Cehennem Ateşinin Tanrıları : Satyricon [2006]

Cehennem Ateşinin Tanrıları

Black Metal'in ne anlama geldiğini hepimiz biliyoruz değil mi? İskandinav ülkelerinden pek sayıda grubun ait olduğu metal türü işte.
Hani bu türe ait grup üyelerinin hepsinde ceset makyajı vardır, şeytan hakkında şarkılar söylerler, oksijen yerine ateş solurlar ve
yataktan terslerinden kalktıkları günlerde kiliseleri yakıp insanları bıçaklayarak kurban ederler. Hepsi bu.

Şimdi bir daha düşünün. Satyricon bütün bu düşünceleri değiştirmek için burada çünkü. Grup, Norveç black metal camiasının karanlık kalbinde
15 yıl geçirdikten sonra, dünyanın çeşitli bölgelerindeki önemli müzik şirketleriyle anlaştı ve "Now, Diabolical" adındaki son albümleriyle
black metalle ilgili önyargıları alaşağı etmeye geldi.

"Biz belki de black metalin ne anlama geldiğini anlatan beş kadar gruptan biriyiz" diye söze başlıyor pek çok enstrümanı da başarıyla çalan
vokalist Sigurd 'Satyr' Wongraven. Uzun boyuyla ilk fırsatta birilerini dövebilecekmiş gibi duruyor Satyr karşımda. Londra'da
lüks bir otelin lobisindeki koltuklardan birine oturmuş, elindeki Heineken'den bir yudum alırken herşeyi ama herşeyi görüp
geçirmiş bir adamın bakışı var gözlerinde. "Black metalin sadece tek tip bir müzikten oluştuğuna dair büyük bir yanlış anlama var.
Halbuki mesela hiphopta olduğu gibi pek çok farklı stil var black metalde de. Buna seviniyorum. Celtic Frost gibi daha eski grupların
hayranıyım. Mesela onların Morbid Tales ve In To The Pandemonium albümlerini dinlerseniz, her iki albümünde tamamen farklı soundlarda olduğunu
görürsünüz. Ama bu iki albümde benim black metalle özdeşleştirdiğim duyguları yansıtıyorlar. 2006 yılında artık pek şeytan kalmadı."

Şeytan yok mu? Satyr'a yine Norveçli bir grup olan - hatta en black grup olan- Gorgoroth'un son röportajlarından birinde Black metali, Black metal
yapan öğelerden birinin satanist felsefe / sözler olduğunu söylediklerini hatırlatıyorum. Şaşırmıyor:
"Gorgoroth'a bakarsınız - ki iyi bir grup olduklarını düşünüyorum- yaptıklarının çoğu başka insanların fikirlerini yaptıklarına adapte etmek
gibime geliyor. O söyledikleri de Euronymous'un daha önce söylediği birşeydi zaten."

Euronymous... Mayhem'in, Varg Vikernes tarafından 1993'te öldürülen gitaristi ve tüm Norveç black metal ortamını başlatmış olan insan...
Satyr devam ediyor. "Euronymous ayrıca, King Diamond vokaliyle Mercyful Fate'in de satanist sözlerinden dolayı gerçek Black metal olduğunu
söylemişti. Hatta Darkthrone'un death metal albümü Soulside Journey'e de satanist sözler içerdiği için Black metal demişti. Bütün bu
kategorizasyon biraz aptalca." Evet hatırlıyorum. O zamanlar Euronymous'un Oslo'da Helvete (Cehennem) adında bir müzik dükkanı vardı
ve Inner Circle'ın yani yanan kiliselerle Norveç'i cehenneme benzetmeye çalışan bir avuç metal grubu ve fanlarının ilgi odağı olmuştu bu dükkan.
Satyr pek etkilenmişe benzemiyor. "O trendin sürmeyeceğini biliyordum. En akıl almaz olaylara tanık oldum. Caddedeki arabaları ateşe veren tipler vardı.
İki üç tanesi tutuklandıktan sonra bu olayların sona ereceğini biliyordum. Kendi kendime düşündüm, 'aynı düşünceleri paylaşıyorum diye bütün bunların bir parçası
olmayı istiyor muyum yoksa kendi fikirlerime, felsefeme sahip olup onları yaşama biçimimle mi göstermek istiyorum?'. Inner Circle şaka değildi, sadece
bir avuç ganster çoluk çocuk değildiler. Onlar inanılmaz yetenekli ve vizyon sahibi müzisyenlerdiler. Ama genç olmaları nedeniyle kendilerini bir şekilde
dokunulmaz ve ölümsüz hissettiler ve 'şeytanın müziğini yapıyoruz, biz gerçeğiz, kiliseleri yerle bir edelim, yakalım' diye ortalıkta
dolaşmaya başladılar. Açıkcası benim için de çok hoş bir deneyim değildi. Çünkü hiç bir suçum olmadığı halde polisin evimin önünde beklediği
zamanlar bile oldu. Polis herkesin hayatını mahvetmeye çalışıyordu ve küçük bir grup olduğumuz için bunda hiç zorlanmıyordu."

An itibariyle Satyr ve davulcu Frost'tan oluşan Satyricon, popüler metal piyasasına girmeye çalışan ilk black metal grubu değil belki, ama bunu
tam anlamıyla yapan ilk grup. "Now, Diabolical" tam bir canavar. Eğer bize güvenmiyorsanız, 2000'de Satyricon'u turnelerine dahil eden Pantera'dan
Phil Anselmo'ya sorun. "O tur sadece, Phil Anselmo'nun cesareti sayesinde oldu. Grubun vokalisti olarak otoritesini kullandı ve bunu
istiyorum dedi. Bana 'sizi canlı izlemedim, yapabilir misiniz' dedi ve ben de bunu bizden daha iyi kimsenin yapamayacağını garanti ederim dedim."
Bu deneyim Satyr'da izler bırakmış ve onu bir sonraki basamak için hazırlamış. "Altı yıl sonra bile o turneyi düşünüyorum, çünkü kariyerimin
en eğitici günleriydi o günler. O altı hafta içinde o güne kadar yaptığımız tüm turnelerde öğrendiklerimden daha fazla şey öğrendim. Mesela büyük
bir prodüksiyon takımının nasıl çalıştığını ve turneye çıkmanın nasıl kolaylıkla bir drama dönüşebileceğini. Hiç bir zaman hiç birşeyden korkan
bir insan değildim zaten ama o turne bana seyirciye nasıl sahip olunacağını öğretti."

Satyr, birlikte Eibon adında bir yan projeleri olan Anselmo dahil olmak üzere çok az sayıda metal starına saygı duyduğunu söylüyor. Diğerleri
arasında Metallica'nın da adı geçiyor. Metallica konusu da Satyr'a grubunun milyonlarca albüm sattığı takdirde hayranları tarafından piyasa olmakla
suçlanıp suçlanıp suçlanmayacağı konusunda ne düşündüğünü sorduğumuzda açılıyor. "Some Kind Of Monster'ı gören pek çok insan gülerek 'bakın, terapistleri varmış,
dave mustaine`de ağlıyor' dedi ama unuttukları şu ki Metallica'nın yaşantılarını sürdürmek için turneye çıkmalarına ve albüm yapmalarına
gerek yok. Hayatlarının sonuna kadar harcayabilecekleri, hatta torunlarına yetebilecek kadar paraları var zaten. O zaman neden yaptılar? Büyük bir ihtimalle
Metallica adlı oluşuma ve müziğe olan sevgilerinden. Onlara 'bu grup dağılmak üzere, tekrar komünikasyon kurabilmemiz için birşeyler yapmamız lazım' dediklerinden dolayı
saygı duyuyorum. Hala Metallica diye bir grup olması için ellerinden geleni yaptılar bence. Bunları Lars'a da söyledim zaten"

Satyr ciddi bakan mavi gözleriyle öne doğru eğiliyor, piyasa olmakla ilgili sorumu yanıtlamaya hazırlanıyor. Yavaşça ve anlaşılır bir şekilde
bir şekilde "Ne yaparsak yapalım, odak noktamızın hep Black metale olan sevgimiz olacağını sanıyorum. Yüzbinlerce albüm satsakta satmasakta, ufukta bize hep yol gösteren
bir ışık olacak bence."


Kaynak : Metal Hammer UK