Ektomorf Röportajı [2006]

Ektomorf... Herhalde kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi oturup kendileriyle röportaj yapacağım. Herşey Shatraug kişisine
kimlerle röportaj yapmak istiyorsun diye sormamla başladı. Kendisi, "Ektomorf röportajı ayarlarsan yaparım" dediği için tutup
bir ileti gönderip sonucu bekledim. İletiyi yanıtlayan Zoltan, "böyle röportaj yapmıyoruz, anca telefonda olabilir" dediği için
başka da çaresi kalmayınca gün kararlaştırdık ve tuttum aradım kendilerini. İlginç olansa bu röportajın grubun yeni albümü Outcast'in piyasaya sürülmesinden tamı tamına bir gün önce gerçekleşmiş olması!!

Verilen saatte telefonu meşgul çalıyordu. Benden önce başka birine röportaj sözü olduğunu bildirmişti daha önce. Tekrar denedim,
meşgul. Hayatımı değiştirecek bir adamı arıyormuşum gibi bir kez daha aradım, çalmaya başladı. Telefonu açtığı zaman sıcak bir özür diledi
beklettiği için. İlk sorum da oradan geldi zaten, günde kaç röportaj yapıyorlardı? "Bu aralar çok meşguluz. Geçenlerde 2 günümüz
Almanya'da röportaj yaparak geçti." Öyle deyince merak edip soruyorum, Almanya'nın bu özelliği ne? İnternette bulunan Ektomorf
röportajlarının çoğunluğu Almanca. "Evet, Almanya bizim merkez üssümüz" gibi diyor Zoli, "Orada çok iyi bir hayran kitlemiz var,
Almanya'da olup çalmaktan büyük keyif alıyoruz." İngiltere'de iki konserde izlediğimi ve burada da hayranların gayet memnun olduklarını
söylüyorum. "Doğru, İngiltere'de üç kez çaldık. Biri Kreator, biri Children Of Bodom, bir de bizim headliner olduğumuz küçük
bir konser oldu. İngiliz izleyicilerin de tavırları çok iyiydi. Ama özellikle İngiliz medyası bizimle ilgilenmiyor, albümlerimizle
alakalı pek birşeye yer vermiyorlar. Kerrang, Metal Hammer gibi dergiler bile bizden pek bahsetmiyor".

Outcast... Ektomorf'un yarın piyasaya çıkacak albümü. "Herşeyden, daha önce yaptığımız her albümden çok daha iyi. Kesinlikle
Ektomorf'un olmasını istediğim yer bu. Bu albüm gerçek Ektomorf!. Aldığımız tepkiler de bizi gayet tatmin etti. Şimdiye kadar
yaptıklarımızdan en iyisi. Pek çok müzisyen bunu söyler, en iyi albüm son albüm derler, ben de söyleyeceğim, en iyi albümümüz bu."

İlk albüm 1996'da yayınladığında tüm şarkılar Macarcaydı. Şimdi ise İngilizce, etnik kökenleri kayboluyor mu? "Outcast'te bu etnik
özellikler daha az. Ama yine de Balkan, çingene, Hint ve hatta Türk müziğinden etkiler var. Ama bununla beraber modern bir albüm de. Eski
albümlerimizde çingene müzisyenler bize yardım ediyordu, bazı arkadaşlarımız etnik vokaller yapıyordu." Aklıma geliyor ve
ekliyorum, Ektomorf metalcore mu yoksa thrash core mu yapıyor? "Eski grupları çok seviyorum. Eğer birşey söylemem gerekirse grubun
yaptığı müziğin kökenleri thrash metale dayanıyor. Metallica, Anthrax veya Sepultura gibi. Ama yeni gruplardan da etkileniyoruz. Korn
ya da Static-X gibi. Çok zor bu konuya cevap vermek. Fakat birşey söylemek gerekirse modern thrash diyebiliriz"

İlk dinlediğim zaman aklıma gelen şey bir Sepultura coverı dinlediğimdi, ama şarkının gerisiyle birlikte farklı birşey olduğunu gördüm.
Grubun çizgisini kim belirliyor, grubun beyni kim. Kardeşiyle birlikte grupta çalmak nasıl? Hepsini bir çırpıda soruyorum."Grubun beyni benim!"
diyor gülerek. "Yok, diktatör değilim, ama grup içinde herkesin kabul ettiği birşey, Ektomorf'la ilgili kararlar bana ait. Şarkıları
ben yapıyorum, ben düzenliyorum. Diğerleri bunu yapamadığı için değil, sadece öyle geldi öyle gidiyor ve öyle gidecekte."
E peki diyorum, grubun beyni sen olduğuna göre bir Prodigy şarkısı koymak albüme senin fikrin miydi? "Evet, benim fikrimdi kesinlikle.
Prodigy bir pop grubu değil, bunu hepimiz biliyoruz. Hatta bu şarkı bir punk şarkısı gibiydi. Gruptaki herkes sevdi şarkıyı.
Bunu hatta canlı da çaldık ve dinleyiciler çok beğendi. Sonuçta pek çok metal sever Prodigy'de dinliyor, bunu biliyoruz.
Bence iyi oldu" diyor, yorum yapmadan Who Can I Trust'ı soruyorum. Çellolu, akustik gitarlı şarkıyı yani. "Belki 10 senedir böyle bir şarkı
yapmak istiyordum. Pek çok grup yapar bunu, önce akustik gitar, sonra distortionlı gitarlar. Benim bu şarkıyı yaparken tek istediğim
daha sakin müziği olan ama daha sert sözlü bir şarkı olmasıydı ve olduğuna da inanıyorum. Baştan aşağı farklı! O yüzden yaptığım
için memnunum. Zaten bu şarkıda tek birşeyi de anlatmıyorum. Zaman içinde yaşadığım ve bir şekilde ilişkide olduğum insanların
davranışları ve acılar.. Belki de o yüzden özel bir şarkı."

Eski albümlerde yer alan Macarca şarkılar ne olacak peki? Onları İngilizceye çevirip yeniden kullanabilir mi? Ya da yeni Macarca şarkılar
olacak mı? "Asla! Macarca devri kesinlikle kapandı, bunu gayet ciddi ve kendimden emin olarak söylüyorum. Bundan sonra Macarca herhangi birşey yapmayacağız.
Zaten bu yüzden de Macaristan'dan taşındık, burada yapabileceğimiz hiç birşey yok. Macaristan'da çalmıyoruz bile. Ayrıca burada
insanlar çok ırkçı. Benim babam bir çingene ve annem de Macar, yani ben melezim. Macarlarla beraberken bana çingene diyorlar, çingeneler ise Macar!
Bunlar rahatsız edici, ama ben çingeneyim diyorum. Kara kaşlıyım, kara saçlıyım, tenim esmer. Bundan da rahatsız olmuyorum. Kim ne derse desin!
İlk şarkılarımızı yaparken hiç ingilizce bilmiyordum. Okul arkadaşlarıma rica ettim çevirmeleri için. Ama şu anda bu böyle devam edecek. İnsanların
%99'una ulaşmak İngilizceyle mümkün!" Peki, etnik elementler ne olacak diyorum. "Zaten tamamen çingene ya da Macar etnik etmenlerini kullanmıyorduk!
Balkan, Yunan ve hatta Türk ezgileri kullandığımız oldu. Mesela yeni albümün ilk şarkısını dinle, Outcast'ı. Orada Türkiye'den bir müzik aleti kullandık.
Adını hatırlamıyorum, böyle uzun saplı birşeydi??" Bağlama olmalı diyorum. "Olabilir, bizim prodüktörün evindeydi, kullandık" diyor.

Nuclear Blast'la ilişkiler? "Arkadaş gibiyiz" diyor. "Bizim için çok şey yaptılar ve yapıyorlar. Bu onlarla üçüncü albümümüz ve bir de DVD çıkarttık.
Artık onların iyi üyelerinden biriyiz. Bize diğer büyük gruplarına davrandıkları gibi davranıyorlar." Albümlerinizde karışıyorlar mı peki?
"Asla. Ne istersek onu yapıyoruz. Onlar da yayınlıyor. Hatta diyebilirim ki yaptıklarımızı beğeniyorlar! Ama %100 özgür bırakıyorlar!"

Son günlerde hardcore ve metalcore'un yükselişini soruyorum. İlginç bir cevap geliyor! "Açık görüşlü bir insanım, ama Metalcore bana göre değil.
Eski grupları daha çok seviyorum, Biohazard, Pantera gibi gruplara bayılıyorum. Ama metalcore bana hitap etmiyor. Büyük ve önemli grupları dinlemeyi denedim,
Killswitch Engage mesela. Biliyorum ki iyi müzisyenler ama sevemedim!".

"Türkiye'ye gelmek?" diyorum, sözümü kesiyor, "Elbette! her yere gitmek istiyoruz" diyor. "Bu yaz Yunanistan'da bir festival
için sahne alacağız, eğer bir organizatör ayarlarsa orada da çalarız."

En çok kiminle çalmak istersiniz peki? Ve çaldığınız en iyi konser? "Keşke Metallica'yla çalabilsek derim. Keşke. Ama onlar çok büyük.
En iyisi ise kesinklikle Wacken'di. En küçük sahnede çıktık, ama çok kalabalıktı, organizatör gelip daha önce o kadar kalabalığı bu stage'de görmediğini söyledi!"

Bitirelim artık diyorum, (telefon parası girdi diye demiyorum bunu). I will fight!. Bizim radyoda bu "I know Them"i cıngıl yaptık diyorum. Anlamıyor sanırım ne dediğim.
"Evet, hayatım hep kavgayla geçti, hep de öyle devam edecek" diyor. Tamam diyorum, süper.. "Bir gün Türkiye'ye gelirsek senin için de bir şarkı çalacağız. Olmadı, Londra'da mutlaka
görüşürüz".